jueves, 12 de julio de 2012

Txanton Piperri, azken zatia

Bazegoen idazle bat, Toribio Alzaga, idatzi zuela 1899. urtean opera bat. Istoria txit ximplea. Oinaz eta Ganboaren liskerren garaietan badabil gure Txanton Piperri, Lazkano jaunaren morroia. Lazkano jauna Oinaztarren alda dago. Etsai aldean, Lizarreta jauna. Badago borroka bat eta Txanton Piperri zaurituta ateratzen da. 

Hor dago koxka. Norbaitek Lazkano jaunari esaten dio Txanton Piperrik traizioa egin duela. Hemendik aurrera lotsa eta desohorea besterik ez du izango Txanton gaixoak. Hori, noski, gezurra dela, guk badakigu bainan Lazkano jaunak ez, noski.


Azkenean bakea iristen da eta Lazkano jaunari jakinarazten diote Txanton beti fidel eta baliagarria izan dela. Lazkanok barkamenak eskatzen diskio Txantoni eta abesti finala: Himno boteretsua eta fina. "Euskal herriko semeak gara".

Musika Buenaventura Zapirain musikari lekeitiarrak konposatu zuen. Amaitzeko abestia oso ezaguna da eta himno bezala badute euskaldunok mundu osoan. Hona hemen, bikoiztuta, "Euskal herriko semeak":


Hemen, musikatua orkestrakin, aurre, Lazkano jaunaren azken hitzak operan: